Het belang van dit Consensuspunt is dat een radiorapport van de New Yorkse brandweer onmiskenbaar de bewering onderuithaalt dat er op de ochtend van 11 September sprake was van wijdverspreide branden in World Trade Center 2 (de zuidelijke toren).

Het officiële verhaal, dat beweert dat er sprake was van uitgebreide branden in de zuidelijke toren (zoals hieronder aangehaald) is verteld zonder acht te slaan op radioberichten van brandweerlieden die de trappen van het gebouw beklommen dat om ongeveer 9:03 uur die ochtend was geraakt.

Onderzoek van een 78 minuten durende geluidsopname, die werd gevonden in World Trade Center 5 en waarover publiek bericht in november 2002, laat zien dat brandweerlieden in de zuidelijke toren praatten via hun radio op weg naar en arriverend op de 77ste verdieping, gebruikmakend van verschillende trappenhuizen, tot het instorten van het gebouw om 9:59 AM.

Deze opname ondermijnt de officiële bewering dat de verdiepingen in de buurt van de inslag van het vliegtuig [1] “inferno’s” waren, en dat de branden van een dergelijke aard waren dat ze het instorten van het gebouw inluidden.

1. Het Eindverslag Commissie 11 September (2004) verklaart:
   “Vanaf ongeveer 9:21 uur kon de bataljonchef op weg naar boven geen contact meer maken met de commandopost in de lobby van de zuidelijke toren omdat de commandant aldaar was gestopt met communiceren via repeaterkanaal 7.” [2]
2. Het Nationaal Instituut Standaarden en Technologie (NIST) berichtte:
   “Op 11 september 2001 verspreidden de door kerosine ontstane branden in beide torens zich snel over het grootste deel van de bijna 4000 vierkante meter van verschillende verdiepingen. Hierdoor ontstonden inferno’s die zelfs door een intact zijnd sprinklersysteem niet onderdrukt hadden kunnen worden.” [3]

Deze beweringen met betrekking tot de zuidelijke toren worden tenietgedaan door twee typen bewijs:

1. Betreffende de bewering van verlies van communicatie bij de brandweer: Op 4 augustus 2002 berichtte de New York Times (20 maanden voor het verschijnen van het Het Eindverslag Commissie 11 September in 2004) dat een 78 minuten durende opname was gevonden van radioverkeer tussen brandweerlieden die de trappen beklommen naar de 77ste verdieping van de zuidelijke toren, maar welke niet was vrijgegeven voor het publiek. [4]
   Op 2 november 2002 bevatte een artikel in de New York Times door Jim Dwyer en Kevin Flynn, dat berichtte over het vrijgeven van de opname, [5] een transcript met daarin het volgende segment:
   9:25 AM: Ladder 15 Irons: “Ik heb net een verslag gekregen van de directeur van Morgan Stanley. Het ziet eruit alsof de 77ste verdieping het meest te verduren heeft gekregen, veel lichamen, maar ze zeggen dat de trap vrij is tot helemaal bovenaan.”
   9:43 AM: Chef negende bataljon: “Op welke trap ben je, Orio?”
   Chef zevende bataljon [Orio Palmer]: “In het midden van het gebouw. Boy, boy (Trappenhuis B).”
   9:48 AM: Ladder 15: “Wat heb je daar, chef?”
   Chef zevende bataljon: “Ik ben nog steeds in trappenhuis boy (B), 73ste verdieping. Geen problemen met rook of vuur, de muren zijn stuk, dus let op.”
   9:52 AM: Chef zevende bataljon: “Bataljon 7 … . Ladder 15, we hebben hier twee geïsoleerde brandhaarden. Ik denk dat we die kunnen blussen met twee lijnen. Bevestig. 77Ste verdieping, veel Code 1’s hier (overledenen).” [6]
   Ladder 15: “Chef, welke trap ben je nu?”
   Chef zevende bataljon: “Zuidelijk trappenhuis Adam (trappenhuis A), zuidelijke toren.”
   Ladder 15: “77ste verdieping?”
   Chef zevende bataljon: “Bevestig. Veel burgers, we hebben hier twee slangen nodig.”
   Ladder 15: “OK, bevestig, we zijn onderweg.”
   Chef zevende bataljon: “Ik heb twee van je mannen nodig, trappenhuis Adam, om twee branden te blussen. We hebben een inpandige slang uitgerold. Daar kunnen we wel wat water gebruiken, om te blussen, OK?”
   Ladder 15: “OK, begrepen, we komen de trap op. We zijn op 76, in trappenhuis B, ik ben zo bij je.”
   Ladder 15, Roof: “Vijftien Roof aan 15. We zijn op 70. We komen eraan.”
   9:57 AM: Bataljon 7 Operaties, toren 1: “Bataljon 7 Operaties toren 1 aan bataljon 9, heb jullie nodig boven 78. De trap is bereikbaar naar 78, OK?”
   Bataljon 9: “OK, ik ben onderweg naar boven, Orio.” [7]

   Volgens Dwyer en Flynn is deze opname “ronduit in tegenspraak” met de bewering dat de “vernietigende breuk in communicatie van de brandweer in het World Trade Center grotendeels te wijten was aan het uitvallen van een elektronisch apparaat in het complex, een repeater, welke wordt gebruikt om radiosignalen te versterken in hoogbouw.” [8]

2. Betreffende de bewering van wijdverspreide branden in de zuidelijke toren:Het radiotranscript toont aan dat:
   1. brandweerlieden verdiepingen 70, 76, 77, 78 (en mogelijk 79) bereikten, hoog in het gebouw.
   2. om 9:52 AM, zeven minuten voor het plotselinge en totale instorten van de zuidelijke toren (het Het Eindverslag Commissie 11 September vermeldt een duur van 10 seconden voor het instorten [9]), meldt Orio Palmer, chef van het zevende bataljon, vanuit het zuidelijke trappenhuis: “Bataljon 7 … . Ladder 15, we hebben hier twee geïsoleerde brandhaarden. Ik denk dat we die kunnen blussen met twee lijnen. Bevestig. 77Ste verdieping, veel Code 1’s hier (overledenen).”
   3. de brandweerlieden via tenminste drie trappenhuizen de 77ste verdieping konden bereiken.
   4. zoals Dwyer en Flynn opmerken, om 9:56 AM (drie minuten voor het plotselinge instorten) brandweerlieden eindelijk brand vonden op de 77ste verdieping in zowel trappenhuis A als B:
      “Volgens de opname had Ladder 15 eindelijk de brand ontdekt na een zware klim naar de 77ste verdieping. Ze bevonden zich in trappenhuis B. Aan de andere kant van de brand zaten honderden mensen vast die niet konden vluchten vanwege het vuur en de rook in het trappenhuis. Chef Palmer ondervond vergelijkbare vuren in trappenhuis A, aan de andere kant van de verdieping.” [10]
   5. de brandweerlieden kalm waren, en niet bang:
      • “De stemmen, zoals vastgelegd in de opname van radioverkeer van de brandweer, laten geen angst horen. Hun bewoordingen zijn nuchter … nergens in de hele opname is er enige blijk dat de brandweerlieden ook maar het minste vermoeden hadden dat het gebouw instabiel was geworden of dat het zou kunnen vallen.
        ‘Chef, ik stop op 43’, zegt assistent Stephen Belson tegen zijn chef, Orio Palmer, om 9:25 AM op zijn weg naar boven.
        ‘Neem de tijd’, is de reactie van de chef.” [11]
      • “Debbie Palmer, de weduwe van bataljonchef Orio Palmer die in de opname te horen is … zegt dat de opname haar enige rust bood ten aanzien van de laatste ogenblikken van haar man.
        ‘Ik hoorde geen angst. Ik hoorde geen paniek,’ vertelde ze de New York Times. ‘Als de wereld deze opname hoort dan zullen ze horen dat ze gewoon zonder angst hun werk deden, onzelfzuchtig.’ ” [12]

Er is onweerlegbaar bewijs dat de verschillende brandweerbataljons duidelijk met elkaar communiceerden tijdens het beklimmen van WTC 2.

Het feit dat ze kalm te werk gingen is niet verwonderlijk want in hun beroepsmatige ervaring had een brand – zelfs een brand die werd veroorzaakt door de inslag van een vliegtuig – nooit geresulteerd in het instorten van hoogbouw, zelfs niet een enkele verdieping.

Het onweerlegbare bewijs van brandweerlieden die kalm, methodisch en met zelfvertrouwen aangeven dat ze makkelijk de branden in de zuidelijke toren kunnen verslaan spreekt de officiële bewering tegen dat verdiepingen in de zone rond de inslag allen “inferno’s” waren, en dat het gebouw instabiel was en op het punt van instorten stond.

Het bewijs uit het radiotranscript ondersteunt de Consensuspunten TT-1 tot en met TT-8 [13] in de bevestiging dat de Twin Towers niet instortten als gevolg van vliegtuiginslagen en branden, zoals de officiële lezing stelt.