De Consensuspunten 11 September

 

Feitelijk bewijs spreekt het verhaal van 11 September tegen

 

De officiële lezing betreffende de gebeurtenissen van 11 september 2001 is gebruikt:

  • om de oorlogen in Afghanistan en Irak te vergoelijken welke hebben geresulteerd in de dood van meer dan een miljoen mensen; [1]
  • voor het goedkeuren van marteling, militaire tribunalen en buitengewone uitleveringen, en;
  • om vrijheden op te schorten die door de Grondwet van de Verenigde Staten worden gegarandeerd, zoals habeas corpus (het recht om voorgeleid te worden ten overstaan van de aanklager), in de VS, in Canada, het Verenigd Koninkrijk en andere landen.

De officiële beweringen ten aanzien van 11 September worden tegengesproken door feiten die hun waarde ontlenen aan een proces van wetenschappelijke consensus, welke de volgende punten van “het beste bewijs” bevatten.

De 48 Consensuspunten zijn opgedeeld in de onderstaande 10 categoriën, die op hun beurt weer zijn verbonden met de 48 individuele punten:

 

A: Algemene Consensuspunten

B: Consensuspunten met betrekking tot de Twin Towers

C: Consensuspunten met betrekking tot het instorten van World Trade Center 7

D: Consensuspunten met betrekking tot het Pentagon

E: Consensuspunten met betrekking tot de vluchten op 11 September

F: Consensuspunten met betrekking tot Amerikaanse militaire oefeningen op en voor 11 September

G: Consensuspunten met betrekking tot politiek en militair leiderschap op 11 September

H: Consensuspunten met betrekking tot de kapers op 11 September

I: Consensuspunten met betrekking tot de telefoongesprekken op 11 September

V: Consensuspunten met betrekking tot officiële video’s betreffende 11 September

 

A: Algemene Consensuspunten

 

B: Consensuspunten met betrekking tot de Twin Towers

 

C: Consensuspunten met betrekking tot het instorten van World Trade Center 7

Punt WTC7-1: De bewering dat WTC 7 alleen door brand instortte

Punt WTC7-2: De bewering in NIST’s voorlopige verslag dat WTC7 niet instortte in een vrije val versnelling

Punt WTC7-3: De bewering in het definitieve verslag van NIST dat WTC7 in vrije val neerkwam zonder explosieven

Punt WTC7-4: Kwam de officiële simulatie van de val van WTC7 overeen met de waargenomen instorting?

Punt WTC7-5: World Trade Center Gebouw 7: NIST’s analyse van de aanzet tot het instorten is niet aannemelijk

Punt WTC7-6: De frauduleuze bewering van NIST dat er geen staal werd geborgen van WTC Gebouw 7 voor analyse

Punt WTC7-7: Voorkennis van het instorten van World Trade Center Gebouw 7

Punt WTC7-8: Het weglaten van bewijs dat Barry Jennings en Michael Hess op de ochtend van 11 September een explosie ondervonden in WTC 7

 

D: Consensuspunten met betrekking tot het Pentagon

 

E: Consensuspunten met betrekking tot de vluchten op 11 September

 

F: Consensuspunten met betrekking tot Amerikaanse militaire oefeningen op en voor 11 September

 

G: Consensuspunten met betrekking tot politiek en militair leiderschap op 11 September

Punt MC-intro: Overzicht van de zich tegensprekende beweringen over belangrijke militaire en politieke leiders

Punt MC-1: Waarom werd President Bush niet snel uit de school in Florida gehaald?

Punt MC-2: De bewering van het Witte Huis over hoe lang President Bush in het klaslokaal in Florida bleef.

Punt MC-3: De bewering over het tijdstip dat Dick Cheney de bunker van het Witte Huis binnenging

Punt MC-4: Wanneer gaf Cheney goedkeuring om passagiersvliegtuigen neer te schieten?

Punt MC-5: Het gedrag van Minister van Defensie Rumsfeld tussen 9:00 en 10:00 uur

Punt MC-6: De bezigheden van Generaal Richard Myers tijdens de aanvallen op 11 september

Punt MC-7: Het tijdstip van terugkeer van generaal Shelton op zijn commandopost

Punt MC-8: De bewegingen van brigadier generaal Montague Winfield tussen 8:30 en 10:30 ’s ochtends

Punt MC-9: Wat deed Generaal Ralph Eberhart tijdens de aanvallen op 11 September?

Punt MC-10: De bewegingen van burgemeester van New York Giuliani op 11 September 2001

 

H: Consensuspunten met betrekking tot de kapers op 11 September

 

I: Consensuspunten met betrekking tot de telefoongesprekken op 11 September

 

V: Consensuspunten met betrekking tot officiële video’s betreffende 11 September

 

Referenties

Bronnen: 1) G Burnham, R Lafta, S Doocy en L Roberts, Dodental na de inval in Irak van 2003: Een steekproefsgewijze dwarsdoorsnede, in de Lancet, 11 oktober 2006: blz. 21, 368 (9545): 1421-28. 2) Johns Hopkins Bloomberg School of Public Health, Baltimore. Deze epidemiologische studie schat 654.965 extra doden gerelateerd aan de oorlog, ofwel 2,5% van de bevolking, tegen het einde van 2006. 3) Catherine Lutz, 11 September en de prijs van de oorlog, Brown University, 10 september 2012. 4) Dr. Gideon Polya, auteur van Body Count: “Wereldwijde onnodige doden sinds 1950”, schatte dat tegen januari 2010 dat meer dan 4 miljoen Afghanen zijn gestorven (door zowel gewelddadige als niet gewelddadige oorzaak) sinds het begin van de invasie in 2001, die niet zouden zijn gestorven zonder die invasie. Zie: Januari 2010 – 4,5 miljoen doden in Afghaanse holocaust, Afghaanse genocide. 5) Dr. Gideon Polya: Holocaust in Irak: 2,3 miljoen onnodige doden, 21 maart 2009.

 

Comments are closed.