Thomas “Tod” Christopher Fletcher werd op 27 februari 1952 geboren in Alameda County, Californië. In 1980, toen hij studeerde aan Berkeley, trouwde hij met Susan Elizabeth Peabody, net afgestudeerd en later lerares Engelse literatuur.
Tod studeerde geografie en schreef in 1982 zijn proefschrift (“The Mono Basin in the Nineteenth Century: Discovery, Settlement, Land Use,” 1982).
In de volgende jaren werkte hij toe naar zijn doctoraat en volbracht alles behalve zijn eindscriptie. Maar toen werd een chronische ziekte, bekend als overgevoeligheid voor het milieu, waar Susan aan leed dusdanig ernstig dat ze bedlegerig werd. Omdat hij zelf voor haar wilde zorgen betekende dit dat hij alleen werk kon zoeken in de buurt van waar ze woonden. Hij gaf les aan UC Berkeley tot subsidies voor de universiteit werden gekort, waarna hij les gaf in het voortgezet onderwijs.
Tod schreef een boek, “Paiute, Prospector, Pioneer: A History of the Bodie-Mono Lake Area in the Nineteenth Century” (Artemisia Press, 1987). In 2014 werd hij uitgenodigd om een lezing te geven over zijn boek tijdens een conferentie ter viering van de 20ste verjaardag van het historische besluit om Mono Lake te beschermen. Toen hij uitlegde dat hij niet zou kunnen komen omdat hij Susan niet zo lang alleen kon laten, stelden de organisatoren voor dat hij zijn lezing zou opschrijven. Deze zou dan worden voorgelezen, en zo geschiedde.
In de jaren voorafgaand aan 11 september schreef Tod artikelen over de ecologische crisis en de antiglobalisatiebeweging. Deze kunnen worden teruggevonden op de website van Daily Battle, onder zijn naam of die van Max Kolskegg, Will Guest en I. Berg.
Eerder dan de meesten aanvoelend dat de verklaring van de overheid over wat er op 11 september was gebeurd onjuist was zei hij: “Ik ben nooit gevallen voor de officiële lezing. Ik heb de gebeurtenissen van 11 september onderzocht en beschreven sinds 12 september.”
Tod nam voor het eerst contact met me op over 11 september in 2005 of 2006 en schreef de eerste recensie op Amazon voor mijn boek “Christian Faith and the Truth Behind 9/11,” wat hij “Griffin’s beste boek over 11 september” noemde. Daarna schreef hij recensies voor al mijn volgende boeken, zowel die over 11 september als die over andere onderwerpen, en ze waren allemaal geweldig. Hij schreef bijvoorbeeld één van de twee beste recensies van mijn boek “Unsnarling the World Knot: Consciousness Freedom, and the Mind Body Problem,” ook al was hij geen afgestudeerd filosoof.
Hij wierp zich ook vrijwillig op om al mijn lezingen en verhandelingen kritisch te bekijken en kwam altijd met goede suggesties ter verbetering. Een paar jaar later ontmoette ik hem voor het eerst persoonlijk en we hadden een gesprek van een paar uur. In 2011 ontmoette ik hem opnieuw toen hij deelnam aan een conferentie in Claremont over mijn gedachtegoed. Hij presenteerde daar een verhandeling met de titel “ An Appreciation of Dr. David Ray Griffin’s Contribution to 9/11 research,” die later werd opgenomen in het resulterende boek “Reason and Reenchantment: The Philosophical, Religious and Political Thought of David Ray Griffin.” Hoewel hij normaal gesproken niets zou doen waardoor hij een nacht niet thuis zou zijn maakte hij in dit geval een uitzondering (dat kon toen nog, voordat de ziekte van Susan zo veel erger was geworden). Dit kon ik zeer waarderen.
Daarnaast, nadat ik na een ziekte in 2010 had besloten om geen radio-interviews meer te doen, hielp Tod, die een tijdje zijn eigen radioprogramma had, me veel van de radio-interviews te geven waarvoor ik was uitgenodigd.
Tod’s andere projecten waren onder andere het helpen van Fred Burks met PEERS en de website Want To Know; hij hield interviews die werden gepubliceerd via KPFA’s programma “Guns and Butter” met Bonnie Faulkner; en hij schreef artikelen voor het Journal of 9/11 Studies en voor de bekende nieuwssite Global Research van de Canadese econoom Michael Chossudovsky.
Sinds 2011 nam Tod deel aan het werk van het Consensuspanel 11 September, dat bewijzen presenteert tegen de officiële lezing betreffende 11 september. Afgelopen september verscheen op de website van Consensus 9/11 een recent interview met Tod op KPFA, “The Pentagon Attack in Context.”
Velen van ons zullen Tod missen, ik vooral omdat Tod, naast al zijn eerdere hulp, me in de laatste drie jaar heeft geholpen met een boek over de opwarming van de aarde (“Unprecedented: Can Civilisation Survive the CO2 Crisis”). Hij wijdde vele uren per week aan deze taak. Naast dat hij een geweldig proeflezer was leek het alsof hij bijna alles wist. Ik keek er zeer naar uit hem het boek op te sturen zodat hij de vruchten van zijn harde werk kon zien in hun uiteindelijke vorm.
Tod’s laatste daad was even onbaatzuchtig als de rest van zijn leven. Na 28 jaar lijden was de overgevoeligheid van Susan gestegen tot een ondraaglijk niveau, ze werd ziek van alles in haar omgeving, zelfs van haar kleren. Omdat Susan voortdurend werd gekweld door ondraaglijke pijn had ze hulp nodig om haar leven te beëindigen, en Tod wilde niet zonder haar verder leven.
Met elegante eenvoud schreef hij twee vrienden en mij per reguliere post dat, tegen de tijd dat we onze brief hadden ontvangen, hij en Susan op een betere plek zouden zijn. Op 30 september nam hij Susan mee naar de kust bij Point Reyes, waar ze dit leven samen achter zich lieten.
Ik zal Tod vreselijk missen – als assistent, als collega en als vriend. Hij was één van de meest geweldige mensen die ik gezegend was te mogen kennen.
7 oktober 2014
Languages
